Informacje szczegółowe urzędu - Urząd Pracy m.st. Warszawy

Zwrot części albo całości kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne

Na czym polega zwrot kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne?

Zwrot kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne to pomoc finansowa dla pracodawcy udzielana przez powiatowe urzędy pracy w związku z zatrudnieniem osób bezrobotnych lub poszukujących pracy.

Kto może otrzymać zwrot kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne?

Podmiot prowadzący dom pomocy społecznej, o którym mowa w art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 901 z późn. zm.);
Jednostka organizacyjna wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, o której mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 447).

Co zyskuje pracodawca zatrudniający skierowane osoby w ramach zwrotu kosztów?

Pracodawca, który zatrudni skierowane osoby bezrobotne lub poszukujące pracy, w ramach zwrotu kosztów, otrzyma przez okres do 12 miesięcy, zwrot części albo całość kosztów poniesionych na:

wynagrodzenia;
nagrody;
składki na ubezpieczenie społeczne.

Wysokość zwrotu kosztów jest ustalana w umowie; nie może przekroczyć kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.

W jaki sposób starać się o zwrot kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne?

Podmiot prowadzący dom pomocy społecznej (DPS) albo jednostka organizacyjna wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej (WRiPZ), ubiegając się o zwrot części albo całości kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne składa wniosek do wybranego powiatowego urzędu pracy, który zawiera m.in. dane wnioskodawcy, liczbę bezrobotnych lub poszukujących pracy proponowanych do zatrudnienia, okres zatrudnienia, miejsce i rodzaj prac, niezbędne lub pożądane kwalifikacje, wysokość proponowanego wynagrodzenia oraz wnioskowaną wysokość zwrotu kosztów.

Do wniosku o zwrot kosztów, wnioskodawca dołącza oświadczenie o niezaleganiu w dniu jego złożenia z zapłatą wynagrodzeń pracownikom, należnych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz innych danin publicznych.

Podmiot prowadzący DPS albo jednostka organizacyjna WRiPZ nie może wystąpić z wnioskiem o zwrot kosztów na pracownika, który w okresie ostatnich 6 miesięcy był zatrudniony w tym domu pomocy społecznej albo w tej jednostce organizacyjnej WRiPZ.

Wnioskodawca w ciągu 30 dni od złożenia wniosku powinien otrzymać od starosty powiadomienie o rozpatrzeniu wniosku i podjętej decyzji.

Uprawnienia i obowiązki pracodawcy

Podmiot prowadzący DPS albo jednostka organizacyjna WRiPZ są obowiązane do utrzymania w zatrudnieniu skierowanych bezrobotnych lub poszukujących pracy przez okres wynikający z zawartej umowy.

W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego lub poszukującego pracy, rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 Kodeksu pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego lub poszukującego pracy w trakcie okresu objętego zwrotem kosztów, starosta kieruje na zwolnione stanowisko pracy innego bezrobotnego lub poszukującego pracy (art. 51 ust. 8).

W sytuacji odmowy przyjęcia skierowanego bezrobotnego lub poszukującego pracy na zwolnione stanowisko pracy, pracodawca zwraca uzyskaną pomoc w całości wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania pierwszej refundacji, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty. W przypadku braku możliwości skierowania bezrobotnego lub poszukującego pracy przez urząd pracy na zwolnione stanowisko pracy, pracodawca nie zwraca uzyskanej pomocy za okres, w którym uprzednio skierowany bezrobotny lub poszukujący pracy, pozostawał w zatrudnieniu (art. 51 ust. 9).

Pomoc w formie zwrotu części albo całości kosztów na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne stanowi pomoc udzielaną zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Dodatkowe informacje

Na stronie internetowej Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów znajdują się m.in.:

Podstawa prawna

ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy – art. 57a

View »

Przygotowanie zawodowe dorosłych

Czym jest Przygotowanie zawodowe dorosłych?

Przygotowanie zawodowe dorosłych ma na celu uzyskanie przez uczestników kwalifikacji lub umiejętności zawodowych. Może się ono odbywać w jednej z dwóch form:

praktycznej nauki zawodu dorosłych umożliwiającej przystąpienie do egzaminu zawodowego lub egzaminu czeladniczego albo
przyuczenia do pracy dorosłych, mającego na celu zdobycie wybranych kwalifikacji zawodowych lub umiejętności, niezbędnych do wykonywania określonych zadań zawodowych.

Przygotowanie zawodowe dorosłych pozwala na nabycie umiejętności praktycznych i zdobycie wiedzy teoretycznej, niezbędnych do wykonywania zadań zawodowych.

Przygotowanie zawodowe dorosłych realizowane jest u pracodawców, często we współpracy z instytucją szkoleniową.

Czas zajęć w ramach przygotowania zawodowego dorosłych nie może przekraczać 8 godzin zegarowych dziennie i 40 godzin zegarowych tygodniowo.

Praktyczna nauka zawodu	Przyuczenie do pracy dorosłych
Trwa od 6 do 12 miesięcy	Trwa od 3 do 6 miesięcy
Program uwzględnia wymagania określone w podstawie programowej kształcenia w zawodzie szkolnictwa branżowego lub standardy wymagań będące podstawą przeprowadzania egzaminu czeladniczego	Program uwzględnia standardy kwalifikacji zawodowych dostępne w bazach danych prowadzonych przez ministra właściwego do spraw pracy lub wymagania w podstawie programowej kształcenia w zawodzie szkolnictwa branżowego.
Kończy się egzaminem zawodowym przeprowadzanym przez okręgową komisję egzaminacyjną, lub egzaminem czeladniczym przeprowadzanym przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych, egzaminu mistrzowskiego oraz egzaminu sprawdzającego, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych.	Kończy się egzaminem sprawdzającym przeprowadzanym przez komisję egzaminacyjną izby rzemieślniczej, instytucję szkoleniową wpisaną do rejestru prowadzonego przez wojewódzki urząd pracy lub inną instytucję uprawnioną do przeprowadzania egzaminów wskazaną przez starostę. Przyuczenie do pracy dorosłych może kończyć się egzaminem zawodowym przeprowadzanym przez okręgową komisję egzaminacyjną, jeżeli program przyuczenia do pracy uwzględnia wymagania określone w podstawie programowej kształcenia w danym zawodzie szkolnictwa branżowego.
Uczestnik praktycznej nauki zawodu dorosłych, który zdał odpowiednio egzamin zawodowy lub egzamin czeladniczy, z wynikiem pozytywnym, otrzymuje odpowiednio certyfikat kwalifikacji zawodowej lub dyplom zawodowy albo świadectwo czeladnicze.	Uczestnik przyuczenia do pracy dorosłych, który zdał egzamin sprawdzający - otrzymuje zaświadczenie potwierdzające nabyte umiejętności Uczestnik który zdał egzamin potwierdzający - otrzymuje certyfikat kwalifikacji zawodowej.

Kto może skorzystać?

O skierowanie na przygotowanie zawodowe dorosłych może zwrócić się do powiatowego urzędu pracy każdy bezrobotny, a dodatkowo mogą to zrobić także osoby, które:

otrzymują świadczenie socjalne przysługujące na urlopie górniczym lub górniczy zasiłek socjalny, określone w odrębnych przepisach,
uczestniczą w zajęciach w centrum integracji społecznej lub indywidualnym programie integracji, o którym mowa w przepisach o pomocy społecznej,
są żołnierzami rezerwy,
pobierają rentę szkoleniową,
pobierają świadczenie szkoleniowe.

Otrzymanie skierowania na przygotowanie zawodowe zależne jest od posiadania odpowiednich środków finansowych przez powiatowy urząd pracy.

Jakie są uprawnienia uczestnika?

Podczas odbywania przygotowania zawodowego dorosłych uczestnikowi przysługuje stypendium w wysokości 120% kwoty zasiłku dla bezrobotnych (o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1), przy czym okres pobierania stypendium wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz okresów składkowych.

Podczas odbywania przygotowania zawodowego dorosłych jego uczestnik ma prawo do 2 dni wolnych za każde 30 dni kalendarzowych odbywania stażu (na swój wniosek), za które przysługuje stypendium. Stypendium nie przysługuje za okres nieusprawiedliwionych nieobecności.

Istnieje możliwość sfinansowania przez starostę kosztów przejazdu do miejsca odbywania przygotowania zawodowego. W przypadku, gdy przygotowanie zawodowe dorosłych odbywa się w miejscowości innej niż miejsce zamieszkania, możliwe jest także sfinansowanie kosztów zakwaterowania.

Jeśli uczestnik przygotowania zawodowego dorosłych przerwie program tego przygotowania lub nie przystąpi do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie, egzaminu czeladniczego lub egzaminu sprawdzającego, wówczas jest obowiązany do zwrotu kosztów tego przygotowania. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy powodem przerwania lub nieprzystąpienia do egzaminu jest podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.

Bezrobotny posiadający co najmniej jedno dziecko do 6 roku życia lub co najmniej jedno dziecko niepełnosprawne do 18 roku życia, odbywający przygotowania zawodowe dorosłych, może ubiegać się o refundację kosztów opieki nad dzieckiem lub dziećmi do lat 7 lub opieki nad osobą zależną w trakcie odbywania tego przygotowania. Koszty zostaną zwrócone pod warunkiem:

wcześniejszego uzgodnienia,
nieprzekroczenia miesięcznie kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz
po udokumentowaniu poniesionych kosztów

Jaka jest wysokość stypendium?

Bezrobotnemu w okresie odbywania przygotowania zawodowego dorosłych przysługuje stypendium w wysokości 120% kwoty zasiłku dla bezrobotnych. Stypendium przysługuje także za dni wolne (podobnie jak w programie staży uczestnikowi przygotowania zawodowego dorosłych przysługują dwa dni wolne za każde 30 dni kalendarzowych). Za okres, w którym wypłacane jest stypendium, zasiłek nie przysługuje.

Czy stypendium przysługuje także w czasie niezdolności do pracy?

Tak. Bezrobotny zachowuje prawo do stypendium za okres udokumentowanej niezdolności do pracy. Niezdolność tę należy udokumentować zaświadczeniem lekarskim, albo wydrukiem zaświadczenia lekarskiego (nie dotyczy to bezrobotnych odbywających leczenie w zakładzie lecznictwa odwykowego). Bezrobotny ma obowiązek zawiadomić powiatowy urząd pracy o niezdolności do pracy w terminie 2 dni od dnia wystawienia zaświadczenia i dostarczyć do powiatowego urzędu pracy w terminie 7 dni.

Podstawa prawna

View »

Zwolnienie z opłacania składki na Fundusz Pracy za zatrudnione osoby powyżej 50 roku życia

Jaki jest cel zwolnienia z odprowadzania składki na Fundusz Pracy za zatrudnione przez pracodawcę osoby powyżej 50 roku życia?

Celem zwolnienia ze składki na Fundusz Pracy za zatrudnione osoby powyżej 50 roku życia jest zachęcenie pracodawców do oferowania miejsc pracy bezrobotnym w tej grupie wiekowej.

Kogo należy zatrudnić, aby otrzymać zwolnienie z ponoszenia kosztów składki na Fundusz Pracy?

Zwolnienie z odprowadzania składki na Fundusz Pracy przysługuje:

przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50 rok życia i w okresie 30 dniu przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy;
za osoby, które ukończyły co najmniej 55 lat ( w przypadku kobiet) i 60 ( w przypadku mężczyzn).

Kto może otrzymać zwolnienie z ponoszenia kosztów składki na Fundusz Pracy za zatrudnienie osób powyżej 50 roku życia i co zyskuje pracodawca?

Zwolnienie z opłacania składki na Fundusz Pracy przysługuje pracodawcom i innym jednostkom organizacyjnym, które zatrudnią skierowane przez urząd pracy osoby powyżej 50 roku życia na podstawie umowy o pracę.

Podstawa prawna

ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - art. 104b

View »

Dofinansowanie podjęcia działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych

Czym jest dofinansowanie podjęcia działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych?

Dofinansowanie podjęcia działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, tj. jednorazowe środki na założenie spółdzielni socjalnej lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej to forma wsparcia udzielana bezrobotnym, absolwentom CIS, absolwentom KIS lub niepozostającym w zatrudnieniu lub niewykonującym innej pracy zarobkowej, którzy chcą stworzyć spółdzielnię socjalną lub przystąpić do działającej spółdzielni socjalnej.

Kto może otrzymać dofinansowanie podjęcia działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych?

Dofinansowanie podjęcia działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych może być przyznane:

bezrobotnemu,
absolwentowi CIS,
absolwentowi KIS,
poszukującemu pracy niepozostającemu w zatrudnieniu lub niewykonującemu innej pracy zarobkowej opiekunowi osoby niepełnosprawnej, z wyłączeniem opiekunów osoby niepełnosprawnej pobierających świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, lub zasiłek dla opiekuna na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, zwanemu dalej „opiekunem",
poszukującemu pracy niepozostającemu w zatrudnieniu lub niewykonującemu innej pracy zarobkowej, zwanemu dalej „poszukującym pracy".

Uwaga: Poszukujący pracy, podobnie jak bezrobotny, musi być zarejestrowany w powiatowym urzędzie pracy.

W jakiej wysokości środki można otrzymać?

Jednorazowe środki na założenie lub przystąpienie do istniejącej spółdzielni socjalnej w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności, mogą być przyznane w wysokości nie wyższej niż 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka założyciela lub na jednego członka przystępującego do spółdzielni socjalnej po jej założeniu.

Umowa o jednorazowe środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej

Przyznanie środków na założenie lub przystąpienie do istniejącej spółdzielni socjalnej jest dokonywane na podstawie umowy zawartej przez starostę (działającego w jego imieniu dyrektora powiatowego urzędu pracy) z bezrobotnym/absolwentem CIS/absolwentem KIS/opiekunem/poszukującym pracy.
Przyznane bezrobotnemu/absolwentowi CIS/absolwentowi KIS/opiekunowi/ poszukującemu pracy środki z Funduszu Pracy na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej stanowią pomoc de minimis dla spółdzielni socjalnej w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) Nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie zastosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24 grudnia 2013, str. 1).
Podstawowym obowiązkiem osoby, która otrzymała środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej jest członkostwo w spółdzielni socjalnej przez okres co najmniej 12 miesięcy.

Wniosek o przyznanie jednorazowych środków na założenie spółdzielni socjalnej lub na przystąpienie do spółdzielni socjalnej

Wniosek o przyznanie jednorazowych środków na założenie spółdzielni socjalnej lub na przystąpienie do istniejącej spółdzielni socjalnej może być uwzględniony, jeżeli jest kompletny i prawidłowo sporządzony, a starosta dysponuje środkami na jego sfinansowanie.

Wniosek o przyznanie jednorazowych środków na założenie spółdzielni socjalnej zawiera m.in.:
- kwotę wnioskowanych środków,
- rodzaj działalności gospodarczej, którą ma prowadzić zakładana spółdzielnia socjalna,
- kalkulację kosztów związanych z podjęciem działalności, źródła ich finansowania,
- szczegółową specyfikację wydatków do poniesienia w ramach wnioskowanych środków,
- proponowaną formę zabezpieczenia zwrotu środków.
Wniosek o przyznanie jednorazowych środków na przystąpienie do spółdzielni socjalnej zawiera m.in.:
- kwotę wnioskowanych środków,
- informację o przeznaczeniu wnioskowanych środków zgodnie z celem przystąpienia do spółdzielni socjalnej,
- szczegółową specyfikację wydatków do poniesienia w ramach wnioskowanych środków,
- proponowaną formę zabezpieczenia zwrotu środków.
Szczegółowe warunki, jakie muszą spełnić ubiegający się o jednorazowe środki na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej określa rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 września 2018 r. w sprawie przyznawania środków na podjęcie działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, utworzenie stanowiska pracy oraz na finansowanie kosztów wynagrodzenia skierowanej osoby w spółdzielni socjalnej (Dz. U. poz. 1859)
O uwzględnieniu lub odmowie uwzględnienia wniosku o przyznanie środków na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej starosta powiadamia bezrobotnego/absolwenta CIS/absolwenta KIS/ opiekuna/ poszukującego pracy, w formie pisemnej, w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku. W przypadku nieuwzględnienia wniosku starosta podaje przyczynę odmowy.

Podstawa prawna

ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 września 2018 r. w sprawie przyznawania środków na podjęcie działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, utworzenie stanowiska pracy oraz na finansowanie kosztów wynagrodzenia skierowanej osoby w spółdzielni socjalnej (Dz. U. poz. 1859)
rozporządzenie Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L, 2023/2831 z 15.12.2023)

View »

Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy dla bezrobotnego, w tym bezrobotnego skierowanego przez powiatowy urząd pracy

Czym jest pożyczka na utworzenie stanowiska pracy dla bezrobotnego, w tym bezrobotnego skierowanego przez powiatowy urząd pracy?

Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy są to zwrotne środki niskooprocentowane, z przeznaczeniem na utworzenia stanowiska pracy dla bezrobotnego, w tym bezrobotnego skierowanego przez powiatowy urząd pracy. Pożyczkę można uzyskać w ramach Programu pn. "Pierwszy biznes - Wsparcie w starcie II", realizowanego przez Bank Gospodarstwa Krajowego.

Kto może otrzymać pożyczkę na utworzenie stanowiska pracy?

Pożyczkę na utworzenie stanowiska pracy może otrzymać:

podmiot prowadzący działalność gospodarczą,
niepubliczna szkoła i niepubliczne przedszkole, o których mowa w Ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572, z późn. zm.),
żłobek lub klub dziecięcy tworzone i prowadzone przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, o których mowa w przepisach o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3,
osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, zamieszkująca lub mająca siedzibę na terytorium RP, będąca posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu Ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1381, z późn. zm.) lub prowadząca dział specjalny produkcji rolnej, o którym mowa w Ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) lub w Ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), zatrudniająca w okresie ostatnich sześciu miesięcy, w każdym miesiącu, co najmniej jednego pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy.

Pożyczka może zostać udzielona, jeśli wnioskodawca:

nie zalega ze spłatą rat pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej oraz pożyczki na utworzenie stanowiska pracy,
nie zalega z opłacaniem należnych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, oraz z opłacaniem innych danin publicznych,
nie był karany w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku o pożyczkę za przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu.

W jaki sposób można uzyskać pożyczkę?

Ubiegający się o pożyczkę na utworzenie stanowiska pracy składa do pośrednika finansowego wniosek o udzielenie pożyczki, który zawiera m. in. kosztorys przedsięwzięcia dotyczący tworzonego stanowiska pracy oraz proponowaną formę zabezpieczenia spłaty wnioskowanej pożyczki.

W przypadku tworzenia stanowiska pracy dla bezrobotnego skierowanego przez powiatowy urząd pracy, wnioskodawca musi dołączyć opinię powiatowego urzędu pracy, pod kątem dostępności zarejestrowanych w danym urzędzie pracy bezrobotnych posiadających kwalifikacje niezbędne do wykonywania pracy na planowanym do utworzenia stanowisku pracy.

Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy udzielana jest na podstawie umowy zawartej między pożyczkobiorcą i pośrednikiem finansowym.

Kryteria przyznawanej pożyczki

Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy może być przyznana do wysokości 6-krotnego przeciętnego wynagrodzenia.

Podstawą oprocentowania pożyczki jest stopa redyskonta weksli w wysokości 0,25 stopy. Okres spłaty pożyczki wynosi 3 lat.

Wsparcie w formie pożyczki stanowi pomoc de minimis i jest udzielane zgodnie z warunkami dopuszczalności tej pomocy.

Obowiązki pożyczkobiorcy

Pożyczkobiorca jest zobowiązany dokonać zwrotu niespłaconej kwoty pożyczki na utworzenie stanowiska pracy wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania pożyczki, w terminie 6 miesięcy od dnia wezwania do jej zwrotu, jeżeli zatrudniał na utworzonym stanowisku pracy bezrobotnego, w tym bezrobotnego skierowanego z powiatowego urzędu pracy, przez okres krótszy niż 12 miesięcy albo naruszył inne warunki umowy. Zwrot niespłaconej kwoty pożyczki podlega zwiększeniu o kwotę uzyskanej korzyści wynikającej z różnicy oprocentowania spłaconej części pożyczki w stosunku do oprocentowania równego stopie referencyjnej obliczonej zgodnie z metodologią określoną w Komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14 z 19.01.2008, str. 6).

W przypadku gdy pożyczkobiorca w okresie od 12 do 36 miesiąca, liczonego od pierwszego miesiąca, w którym zatrudniał bezrobotnego, w tym bezrobotnego skierowanego z powiatowego urzędu pracy, zlikwiduje utworzone stanowisko pracy, spłaca pozostały do spłaty kapitał pożyczki na utworzenie stanowiska pracy wraz z odsetkami równymi stopie referencyjnej obliczonej zgodnie z metodologią określoną w Komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych, naliczonymi od dnia likwidacji utworzonego stanowiska pracy, zgodnie z terminami przyjętymi w harmonogramie spłaty pożyczki.

Gdzie można ubiegać się o przyznanie pożyczki na utworzenie stanowiska pracy?

Na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy została zawarta umowa między Ministrem Pracy i Polityki Społecznej oraz Prezesem Banku Gospodarstwa Krajowego w zakresie realizacji programu pożyczkowego pn. "Pierwszy biznes - Wsparcie w starcie II".

Program ma charakter ogólnopolski i realizowany jest na terenie całego kraju. W tym celu Bank Gospodarstwa Krajowego, pełniący funkcję koordynatora realizacji pożyczek dokonał wybór pośredników finansowych, którzy udzielają pożyczek w ramach Programu.

Szczegółowe informacje dotyczące wybranych pośrednikach finansowych są dostępne na stronie internetowej Banku Gospodarstwa Krajowego www.bgk.pl oraz w powiatowych urzędach pracy.

Podstawa prawna

ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w szczególności rozdział 11b ustawy, zawierający przepisy art. 61e - 61x, oraz art. 109e ustawy
rozporządzenie Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L, 2023/2831 z 15.12.2023)
rozporządzenie Komisji (UE) Nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz. Urz. UE L 352/9)
rozporządzenie Komisji (UE) nr 717/2014 z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. UE L 190 z 28.6.2014, str. 45)

View »